New York – Washington DC

Vandaag begon onze roadtrip!!! Om 12.00 uur mochten we de auto ophalen op Newark National Airport, maar aangezien we om 7.00 uur wakker werden (jaja, we pakken elke dag een uurtje erbij) moesten we nog een paar uur overbruggen. Dus eerst maar weer op zoek naar een ontbijtplek. Via Wall Street liepen we naar Broadway en wat een wereld van verschil is Wall Street in het weekend en Wall Street op maandag. Wat een drukte!! Overal krioelde het van de zakenmannetjes en vrouwtjes. Helaas mag je na 9-11 ook niet meer de Stockexchange bezoeken, want dat leek ons ook wel een belevenis. Na het ontbijt besloten we maar om alvast een taxi te pakken en naar het vliegveld te gaan, want de tijd was eigenlijk te kort om nog iets echt te gaan doen. Dus koffers pakken, uitchecken en de eerste de beste taxi aannemen. We hebben nog getwijfeld om met het openbaar vervoer naar het vliegveld te gaan, maar we zagen op tegen het gesleep met die koffers. Dan maar weer een paar dollartjes spenderen :). Voor het eerst hadden we een keer een leuke taxi-chauffeur, die de oren van je hoofd lulde. Hij was een groot tennis-fan en kende Krajicek en Haarhuis (of all people…)

Om 10.30 uur waren we bij de autoverhuur en gelukkig konden we meteen de auto meenemen na de gebruikelijke vragen over upgrades en extra verzekeringen ontkennend te hebben beantwoord. We hadden vooraf een midsize-SUV besteld en kregen een vergroot stationcar-model Nissan. Dat zag er goed uit en wat een ruimte! We hadden vooraf ook een navigatiesysteem gehuurd en we kregen een Garmin (weet u hoe die werkt, Ma’am; ja mevrouw, ik heb thuis dezelfde). Spullen ingeladen, navigatie ingesteld en on the road!! We reden eerst verkeerd, omdat de navigatie stond ingesteld in mijlen en dat is toch moeilijker inschatten dan dat hij in meters staat afgesteld. Op de één of andere manier kwamen we maar weer moeilijk op de goede weg terug en tot overmaat van ramp gaf de navigatie het sein dat de batterij bijna op was. WAT?!?!? De oplader zat in de sigarettenaansteker, dus wat kon er mis zijn? Ik vermoedde dat de aansteker stuk was, maar wat nu? Terugrijden naar Newark (we waren al dik een half uur onderweg) of een kaart kopen en via de ouderwetse kaartlees-manier rijden naar Washington en daar naar de verhuurmaatschappij gaan. Na veel wikken en wegen toch maar voor de laatste optie gekozen, dus kaart gekocht en rijden maar weer… Tot we op het lumineuze idee kwamen om een vliegveld dichter in de buurt te zoeken. Het dichtstbijzijnde vliegveld was die van Philadelphia en dat was niet eens zo erg omrijden. Dus koers gezet naar Philadelphia International Airport. Zonder veel moeite konden we de auto omruilen en nu kregen we zelfs een nog grotere wagen! Een grijze Toyota Highlander V6, wat een bakbeest!

Inmiddels was het een uur of 2 en een bezoek aan de Amish stond nog op het programma voor we naar Washington zouden rijden. Dit was weer een kleine omweg (zo’n 30 minuten), maar dat hadden we er wel voor over. En terecht! Er zijn in een boerderij waar Amish vroeger gewoond hebben en kregen een uitleg hoe ze leefden. Het is echt grappig om te zien hoe die mensen leven. Ze gebruiken zelf geen electriciteit, maar al hun apparaten werken op gas. Ze mogen zelf geen auto bezitten, maar er wel in rijden. Ze mogen zelf geen televisie of radio bezitten, maar er wel bij anderen naar kijken. Ze wonen gewoon tussen de “gewone” mensen. Dus bij het ene huis staat een pick-up truck voor de deur en bij het volgende huis een paard en wagen. De Amish rijden er nog gewoon “in het wild” rond met de paard en wagen, terwijl de kindertjes achterin vrolijk naar je zwaaien terwijl je inhaalt. Helaas vinden ze het niet fijn als je foto’s van je maakt, dus dat respecteren we ook (tot op zekere hoogte, want we hebben toch wel geprobeerd om wat foto’s te schieten als ze wat verder weg waren).

Inmiddels was het al weer 17.00 uur geworden en zijn we maar zo snel mogelijk naar Washington gereden waar we om 19.30 aankwamen bij ons hotel. We slapen in het Hilton en het is weer een prachtige kamer met een overheerlijk bed. Daarna even gegeten in het hotel en om 22.00 uur naar bed want het was een vermoeiende dag. Morgen gaan we Washington bekijken.