Viva Las Vegas!

We hebben de afgelopen dagen heerlijk genoten van onze rust. Het was zelfs een beetje afkicken, dat we bij het wakker worden “niks hoefden”, maar natuurlijk hebben we wel wát ondernomen.

Maandag hebben we lekker uitgeslapen en zijn we lekker bij het zwembad neergeploft. Dit had nog wel wat voeten in aarde, want we stuitten op twee problemen. Het eerste probleem is dat ook hier weer iedereen een plekje “reserveert” door hun handdoek op een bedje te gooien en vervolgens zie je ze de hele dag niet meer. Bovendien (het tweede probleem) is er bijna geen schaduw. Van parasols hebben ze in Las Vegas nog nooit gehoord en dat bij temperaturen van dik 40 graden! Voor een beetje schaduw moest je dus een palmboom zoeken, maar ook die zijn er niet in overvloed. Tel daarbij op de mensen die hun bedje hebben “gereserveerd” en je snapt hoe moeilijk het is om een mooie plaats te bemachtigen, zonder dat je steeds hoeft te verschuiven (als je net een half uur in de schaduw lag, moest je weer verschuiven, want die Aarde blijft natuurlijk ook gewoon draaien…) Uiteindelijk, na twee keer verschuiven, had ik toch een plaatsje bemachtigd, wat constant schaduw had en Carlo lag er vlakbij in de zon (mafkees!!). Het is overigens een heerlijk zwembad en ik kan me niet herinneren dat ik zo vaak in het water ben geweest als hier.
Om een uur of 4 zijn we op pad gegaan voor kaarten voor een show. We hadden eerst al wat op internet gezocht en hadden besloten dat we voor Legends in Concert zouden gaan. Met de kortingscoupons op zak zijn we naar het hotel gegaan, waar ze zouden optreden (Harrah’s). Hiervoor hebben we niet de kortste weg gekozen, maar wel de koelste weg. Dus door de Forum Shops waar alles nog air-conditioned is. We hebben hier zelfs nog even geshopt, want de spijkerbroeken zijn hier lekker goedkoop. Het lijkt wel of er geen Amerikanen zijn met Carlo’s lengte, want alles gaat maar tot lengtemaat 34. En van de vrouwenmaten snapte ik helemaal niks, dus hebben we het er maar weer snel bij gelaten. Uiteindelijk kwamen we bij Harrah’s uit (natuurlijk word je eerst weer het casino doorgeleid voordat je op de plaats van bestemming bent) en met onze tickets op zak zijn we weer teruggegaan naar ons hotel, want de show begon pas om 22.00 uur.
Bij de Legends in Concert treden er cover-artiesten op van grote namen. De artiesten kunnen per avond verschillen. Zo heb je personen die bijv. Madonna, Tina Turner en Michael Jackson nadoen. Je moet dus maar afwachten wat je krijgt. Bij ons op het programma stonden Dolly Parton, James Brown, David Bowie, Britney Spears (niet echt een legende in onze ogen, maar goed…), The Temptations en the one and only Elvis. Stuk voor stuk waren het goede sound-mixers en we hebben dus ook genoten. Na de show uiteraard weer wat geld vergokt (weer geen geluk).

Gisteren (weer) lekker uitgeslapen. Op het programma stond voor mij lekker lezen bij het zwembad en Carlo ging een pokertoernooi spelen in een ander hotel, waar het inkopen van fiches niet zo duur is. Ik had geluk en kon mijn plaatsje van de dag ervoor weer innemen, terwijl Carlo op pad ging naar O’Sheas. Na een uur of 3 kwam hij ietwat teleurgesteld terug. Hij was 8e geworden (van de 50) en bij de 5e plaats had ‘ie prijs gehad. Zonde dus!
Ik heb nog een paar spetters regen gehad op het zwembad (met de nadruk op paar) en dat was wel zo’n beetje mijn belevenis van de dag.
’s Avonds hebben we een beetje gelanterfanterd (maar een paar dollar vergokt), want de volgende dag zouden we het volgende avontuur gaan beleven. DE helicoptervlucht over de Grand Canyon.

Vanmorgen hebben we eerst een paar uur bij het zwembad gelegen en om een uur of één zijn we naar onze kamer gegaan om ons om te kleden voor de helicoptervlucht. Om 13.55 uur zouden we opgehaald worden door de verlengde limousine (als je het doet, moet je het goed doen!) en we stonden keurig op tijd te wachten bij de hoofdingang, maar….. om 13.53 uur kwamen we erachter dat ik geen legitimatie bij had en dat was verplicht. Lichtelijke stress dus en Carlo is als een speer naar onze kamer gerend. Dat is toch wel zo’n 10 minuten werk, want het hotel is zo groot en wij zitten toevallig in de achterste toren. Gelukkig was de limo ook te laat…
Bij het vliegveld aangekomen kregen we eerst nog een instructie-video met de veiligheidsmaatregelen voor als er iets mis mocht gaan, maar om 15.00 uur hingen we uiteindelijk in de lucht. Ik had verwacht dat zo’n helicopter heel stabiel in de lucht zou hangen, maar dat valt dus nog tegen; het is allemaal vrij schokkerig. Via Lake Mead en de Hoover Dam (ook heel indrukwekkend vanuit de lucht) vlogen we de Grand Canyon in en landden we aan de west-rim, Zo sta je dus ineens aan de voet van Grand Canyon en aan de oever van de Colorado-rivier en merk je pas echt hoe groots het is. We kregen daar een kleine lunch met champagne en na een half uurtje stapten we weer in de helicopter. Gelukkig ook airco in de helicopter, want het was behoorlijk heet in de Grand Canyon. Op de terugweg kwamen we over de Strip in Las Vegas en konden we alles nog eens goed van bovenaf bekijken. Om 17.15 uur stonden we weer met beide beentjes op de grond en werden we met de limo weer teruggebracht naar ons hotel.
Vanavond hebben we weer geprobeerd te shoppen (dit keer in Planet Hollywood), maar ook hier hebben ze niks aan ons kunnen verdienen. Hoewel… we hebben nog 2 zonnebrillen gekocht voor 25 dollar (uiteindelijk, nadat ze ons nog een hoesje had aangesmeerd en de belasting die altijd later nog over het bedrag wordt berekend, waren we toch opeens weer 36 dollar kwijt), maar de spijkerbroeken zijn blijkbaar aan ons niet besteed (en we hebben echt ons best gedaan!!). In Planet Hollywood hebben we nog een hapje gegeten bij restaurant Pampas. Dat is een Braziliaans restaurant met een soort buffet-concept. Maar in plaats van dat je naar het buffet moet lopen, komt het buffet hier naar je toe. Er komen steeds obers naar je toe met spiezen met vlees (lam, biefstuk, kip, rosbief, etc.) en snijden daar dan een stuk voor je van af. Er was ook nog een saladebar, maar die kwam helaas niet naar je toe… Leuk concept, dat wij nog niet eerder zijn tegengekomen.

Morgen is onze laatste dag. Helaas! Vrijdag om 11.30 uur gaan we de lucht in en met nog een tussenstop in Chicago zullen we zaterdag om 9.30 uur (als er geen vluchten geannuleerd worden net als vorig jaar) op Schiphol landen. Door alle tijdsverschillen is het natuurlijk weer moeilijk te berekenen, maar uiteindelijk zullen we zo’n 13 uur onderweg zijn.

Groetjes vanuit Las Vegas en tot in Nederland!!

p.s er zijn ook weer nieuwe foto’s geplaatst op http://picasaweb.google.nl/carloenheleen