New York, 2nd day

Vandaag een drukke dag gehad. Alles wat we gisteren niet gezien hebben, hebben we vandaag ingehaald.

Vanmorgen waren we om 6.00 uur wakker, dus dat is al weer een uurtje later dan gisteren. Het begint er op te lijken… Rustig opgestaan en een bakje thee op de kamer gedaan, gedoucht en met frisse hoofden om 7.30 uur op zoek naar een ontbijtplek. Ons tentje van gisteren was (nog) dicht. Misschien kwam het omdat het zondag is en alles wat later dan normaal open gaat, want ook andere tenten waren dicht. Dus zijn we maar een Starbucks ingedoken. Het was bewolkt, maar in ieder geval droog en de temperatuur was lekker (zo’n 20 graden). Om 8.30 uur zaten we op de boot naar het Vrijheidsbeeld, nadat we weer eens helemaal gescreend waren. Het was een tochtje van een minuut of 10 en naarmate het Vrijheidsbeeld dichterbij kwam, werd zij ook steeds imposanter. De audiotour vertelde ons van alles over het bouwwerk. Gelukkig waren we vroeg, want toen we na een klein uurtje weer weggingen, zat de boot die de volgende lading toeristen afzette propvol! De volgende stop was Ellis Island. Van 1892 tot 1954 werden zo’n 12 miljoen immigranten gescreend die zich in de Verenigde Staten wilden vestigen. Mensen met ziekten of met een criminele achtergrond werden zonder pardon geweigerd. Zo werden soms gezinnen uit elkaar gehaald, want bijvoorbeeld vader en kinderen werden “goedgekeurd’, maar moeder had een oogziekte en werd naar huis gestuurd. Het einde van de tour, bij het aanmeren van de boot, was nogal spectaculair. Terwijl iedereen van de boot ging, begon de boot nogal te deinen, wat heet, we kapseisden bijna! De boot sloeg aan stuurboordzijde tegen de wal aan, spullen vielen op de grond, net als een stuk of 20 mensen. Heleen trok een beetje wit weg en vond het helemaal niks en iedereen aan de kant maakte foto’s. Na een minuut of 5 was de boot weer onder controle en gingen we als helden aan wal. Al met al een indrukwekkende tour.

Om 11.30 stonden we weer met beide voeten op Manhattan en pakten we de metro naar Central Park. Inmiddels was de zon gaan schijnen en dat voelde je ook meteen aan de temperatuur. Bij de ingang van Central Park hebben we 2 fietsen gehuurd en besloten we een culinaire fietstocht te gaan houden. Dat wil zeggen… het eerste tentje zijn we meteen ingedoken en hebben we een sandwich genomen. Aangezien we de fietsen maar voor 2 uur hadden, besloten we om er dan ook maar gebruik van te gaan maken. Central Park is echt een schitterend park en vooral op zondag superdruk. Op verschillende velden werd softbal gespeeld en overal zaten en lagen mensen in het park van de zon te genieten. We kwamen bijna nog midden in een Puerto-Ricaanse parade terecht, maar konden deze nog net op tijd ontwijken. Op zoek naar Dakota-building, waar John Lennon in 1980 op de stoep werd neergeschoten. Na een paar keer anders te zijn gereden (dus niet verkeerd), kwamen we uiteindelijk bij het gebouw aan, maar het werd een beetje een afknapper. In alle reisgidsen wordt het aangeprezen, maar als je er eenmaal voor staat is het eigenlijk gewoon een mooi gebouw. Nergens blijkt dat John Lennon er was neergeschoten. We hadden nog een kwartiertje om onze fietsen in te leveren, dus zigzaggend door de mensenmassa kwamen we net op tijd aan.

Inmiddels was het 14.30 uur en we besloten onze culinaire fietstocht met een milkshake. Het volgende doel was het Empire State Building. Na Sears Tower in Chicago (en het vallen van de Twin Towers) is het hoogste gebouw van Amerika. Net als voor het Vrijheidsbeeld hadden we ook hiervoor al vooraf kaartjes gekocht op internet. Dat scheelt in ieder geval lange wachttijden voor de kaartverkoop. Maar ook hier wordt je weer van top tot teen gescreend en ook voor de liften liepen de wachttijden op. Op de 86e verdieping is een panorama-terras waar je een schitterend uitzicht hebt. Natuurlijk was het ook hier mega-druk, maar door wat duw- en trekwerk van mijn kant en door de lengte van Carlo hebben we toch aardig wat kunnen zien.

Om 18.00 uur liepen we het gebouw uit en zijn met de metro naar ons hotel gegaan. Ondanks dat we niet heel veel gelopen hebben, waren we toch behoorlijk moe…

Vanavond hebben we ontdekt dat Chinatown in Amerika heel anders is dan het Chinatown in Azie. Vorig jaar in San Francisco was het al tegen gevallen en ook in New York is er ’s avonds weinig te beleven. In Kuala Lumpur begint het ’s avonds pas in Chinatown met een grote markt waar van alles te koop is. Hier in Amerika is het zo goed als uitgestorven. We hebben daarom maar een taxi gepakt naar East Village en daar was het wel heel gezellig. We hebben lekker gegeten bij een Mexicaan, waar we ook zagen hoe de LA Lakers de World Series won.

Morgen begint de werkweek weer voor de meesten van jullie en ook voor ons gaat het echte werk nu beginnen. Om 12.00 uur gaan we de huurauto ophalen op het vliegveld van Newark. Onze eerste bestemming is Washington DC via een kleine omweg door het gebied waar veel Amish huizen.

@IJtske: de poncho’s zijn hetzelfde als die op de Maid of the Mist, maar dan alleen in het wit :?. Het museum over 9-11 hebben we niet gevonden (ook niet echt gezocht eerlijk gezegd) en we zitten inderdaad een eind uit de buurt van Times Square, dus dat eettentje moeten we maar voor een volgende keer bewaren.

Groetjes uit New York City

p.s. we hebben een beetje problemen met de website waar onze foto's op staan. Blijkbaar zijn we nu al aan ons limiet. Als we wat meer tijd en zin hebben en met hopelijk de hulp van Lisanne hopen we dit probleem binnenkort op te lossen.