Change of plans!!!

Vanmorgen schrokken we pas om 8.30 uur wakker. En dat terwijl we weer een drukke rijdag voor de boeg hadden. Toch eerst maar even rustig wakker worden en op ons gemak douchen. Een uur later waren we klaar om te vertrekken, dus maar weer onze valet-boy gebeld om onze auto voor te laten rijden. Dit zou zo’n 20 minuten duren, dus nog even snel de route doorgenomen. Met de wegenkaart, Lonely Planet reisgids en internet bij de hand, kwamen we tot de ontdekking dat het wel een hele saaie route zou worden. We konden natuurlijk ook alles weer helemaal omgooien en toch via de route 66 naar Las Vegas rijden. Route 66 begint namelijk in Chicago. Het enige wat we echt zouden missen onderweg is dan Mount Rushmore met de 4 presidenten uitgehouwen in een berg. Daar zouden we over een dag of 3 aankomen en eigenlijk niks daartussenin sprak ons aan. Goed voorbereid hè ;)? Binnen 10 minuten hadden we dus alles omgegooid en besloten om in plaats van de noorderlijke route een wat meer zuidelijke route te maken. Toch lekker dat we niks besproken hadden tot Page. Daar hebben we een tour gereserveerd naar de Antelope Canyon op 28 juni (ook die staat nu op losse schroeven, want we proberen deze tour naar 27 juni te verzetten, maar moeten nog even op bevestiging wachten of dat lukt).

Om 10.00 uur dus in de auto gestapt met werkelijk geen idee waar we naar toe moesten, maar dat zou ik wel uitzoeken, terwijl Carlo reed. Zo gezegd, zo gedaan. Op de wegenkaart staat route 66 bijna helemaal niet meer vermeld, maar al snel nadat we Chicago uitreden, zagen we het eerste bordje met “Historic Route 66”. Dus wegenkaart weggesmeten, navigatiesysteem uit en maar gewoon lekker bordjes volgen. Uit de Lonely Planet-gids hadden we wel al begrepen, dat sommige bordjes gewoon gejat worden door verzamelaars, dus het bleef wel een beetje uitkijken. AVONTUUR!!!!

Al snel kwamen we in het plaatsje Joliet, waar Carlo bijna een orgasme kreeg, want alles verwees naar de Blues Brothers-film. We zijn ongeveer een uur op zoek geweest naar de gevangenis waar Joliet Jake opgehaald werd door Elwood Blues (dit fluistert Carlo op dit moment allemaal in, want ik heb werkelijk geen idee…), maar helaas voor Carlo hebben we hem niet gevonden. Dit mocht de pret echter allemaal niet drukken. We reden nog een eind door op route 66, maar de weg werd slechter en slechter (gelukkig hebben we een 4-wheeldrive auto), terwijl naast ons de highway met goede wegen lonkte. Na een tijdje zijn we dus de highway opgereden. Deze weg ligt eigenlijk constant naast de oorspronkelijke route 66, maar je komt alleen niet door de kleine plaatsjes.

We hebben vandaag 464 mijl afgelegd (747 km) in ongeveer 10 uur. We hebben de staat Illinois van noord naar zuid doorkruist en zijn nu halverwege de staat Missouri in het plaatsje Lebanon en slapen in een Super 8 motel. Morgen is het plan om naar Oklahoma City te rijden. Dit is een rit van 332 mijl (534 km). Makkie dus! Maar je weet het natuurlijk nooit, misschien krijgen jullie morgen wel een berichtje uit een heel andere plaats. Zo houden we het voor jullie ook een beetje spannend.

Voor de liefhebbers van het weer: We begonnen vanmorgen met bewolking, maar wel al warm (zo’n 25 graden), maar naar gelang we meer zuidelijk kwamen werd het zonniger, dus ook warmer. Op een gegeven moment zijn we een bordje met 95 graden Fahrenheit, dat is 36 graden Celsius. Hot dus!!! (het is ook nooit goed…)

Groetjes uit Lebanon, Missouri.

p.s. voor het plaatsen van de foto’s hebben we nog geen tijd gehad, maar misschien morgen, want dan hebben we een “korte” rijdag.