Natchez (MS) – New Orleans (LA)

Vandaag op weg naar New Orleans! Toch zeker iets om naar uit te kijken ondanks dat we er nog nooit zijn geweest, maar alleen al uit de verhalen uit boeken en van vrienden zou het fantastisch zijn. Onderweg waren we van plan om nog een paar plantages te gaan bekijken. De 1e die we tegen kwamen was de Rosemont Plantation bij het plaatsje Woodville. Wij de weg af en een paar mijl door gereden naar de plantage…..dicht! Op zondag gesloten. Hmmmm. Met al ons positivisme, en Heleen heeft er nogal wat, reden we door want we zouden er nog een paar tegenkomen, dus geen probleem.

Ondertussen reden we een prachtige route die echt lastig is om te omschrijven, dus dat doe ik ook maar niet. Nadat we Baton Rouge (naar het gelijknamige nummer van Garth Brooks, wat een aanrader is!!!), waren gepasseerd reden we uiteindelijk de zogenaamde River Road op, een weg die direct langs de Mississippi gaat en divers plantages herbergt. De Mississippi zag je echter niet, want er zaten behoorlijke dijken (levees) tussen.

De 1e die we tegenkwamen was Oak Alley Plantation, een schitterende suikerriet-plantage die gefungeerd heeft in diverse films (o.a. Interview with a vampire) als decor. We kregen een tour in het huis die erg interessant en onderhoudend was, maar in vergelijking met de volgende plantage in het niet viel wat betreft het enthousiasme van de gids.
De volgende plantage was even verder gelegen op dezelfde weg en heet “Laura Plantation”. De gids die we deze keer hadden ging helemaal uit haar dak en had niets op met de veramerikanisering van de meeste andere plantages zo’n 200 honderd jaar geleden. Het schijnt dus dat je anglo-amerikaanse plantages hebt en Creool-plantages en de laatste die we bezochten was een authentieke Creoolse Plantage. Van origine zijn de mensen uit Louisiana ook Creools maar in de loop der tijd is dat allemaal veranderd. Daar had zij dus niets mee op, want iedere keer ging ze daar over te keer. Ook deze tour was erg interessant in het huis, maar ook hebben we nog de slavenverblijven kunnen zien. Bij die andere plantage waren deze verblijven inmiddels weg en moesten we deze zelf opzoeken. Ik dacht nog slim te zijn, aangezien er 2 Afro-Amerikanen (they did built the railroad!) in onze groep waren en ik dacht dat zij wel de weg wisten, toch? Maar goed, ze wisten het niet. Het bleek dat de slavenverblijven tot 1976 in gebruik zijn gebleven. Niet daadwerkelijk meer door slaven, maar door gewoon loon-verdienende mensen. Wat een drama als je daar moet wonen…

Uiteindelijk zijn we na deze tours linea recta naar ons hotel gereden in New Orleans en om ca. 19.00 uur kwamen we daar aan. Mooi hotel (http://www.dauphineorleans.com/photos.html) weer in de zogenaamde wijk French Quarter. The place to be voor de toeristen, al is het alleen maar omdat de rest nogal onveilig schijnt te zijn. Vanavond uiteraard naar Bourbon Street gegaan (100 meter van ons hotel) en dat is de straat met alleen maar kroegen, restaurants en andere entertainment. Echt fantastisch! Ik kan me heel goed voorstellen dat hier het carnaval, oftewel Mardi Gras onwijs gezellig is en bij deze neem ik mijzelf voor om daar ooit nog eens heen te gaan. Heerlijk gegeten op zo’n typisch balkon(http://www.destination360.com/north-america/us/louisiana/images/s/bourbon-street.jpg) zoals iedereen wellicht kent van Bourbon Street en daarna nog even wat gedronken.

Morgen weten we nog niet precies wat we gaan doen, maar ook dat zal wel weer goed komen.

Reacties op de vragen gisteren:

Allereerst, Ina, nog gefeliciteerd met je verjaardag (weer niet meegemaakt).

Verder zijn alle antwoorden van de prijsvraag fout, alhoewel er ééntje wel heel erg warms is. Wie? Dat zeggen we niet.
De prijs kan van alles zijn, een bosje am-me-reetiaas, een bosje gordelrozen, een prijs (die waren te zien in de Ted de Braak show), je weet het niet…..

Groeten van ons.