Greenville, MS - Natchez, MS

Vandaag ging om 6.25 uur de wekker, zodat Carlo het Nederlands elftal wilde kijken. Ik wilde me eigenlijk nog een keer omdraaien (en dat heb ik ook gedaan), maar het slapen wilde niet meer lukken. Na een, volgens Carlo, behoorlijk slechte wedstrijd (ik heb maar met een kwart oog gekeken en ik heb er geen verstand van) hebben we de spullen gepakt en zijn we weer op pad gegaan. Nu zijn we na ons debacle van dinsdag weer helemaal op schema.

Om 8.45 uur waren we dus alweer onderweg. We wilden eigenlijk starten met het museum van Jim Henson (ook wel de geboorteplaats van Kermit de Kikker genoemd), maar die ging helaas pas om 10.00 uur open. En om nu nog een uur in onze kamer te blijven… Dus zijn we maar gaan rijden. We vervolgenden onze weg van gisteren langs de Mississippi-rivier. Op de kaart ziet het eruit alsof we vlak langs de Mississippi rijden, maar in werkelijkheid hebben we hem onderweg geen één keer gezien. We zijn een paar keer de weg afgegaan om er zo dicht mogelijk bij te komen, maar ook dat lukte niet. Wel zijn we alleen een keer een zij-rivier tegengekomen en die was al indrukwekkend breed. Ik had een paar dingetjes van internet geplukt waar we langs zouden komen, maar om een lang verhaal kort te maken… daarvan hebben we er maar één gezien en daar moesten we ook nog behoorlijk voor omrijden. Dat was een ruïne van een plantage. Deze plantage werd gebouwd door een zeer rijk man, de heer Smith Daniell, maar hij heeft er helaas niet lang van mogen genieten, want een paar weken, nadat de bouw voltooid was, overleed hij. De plantage heeft, in tegenstelling tot veel andere plantages, wel de Burgeroorlog overleefd, maar doordat iemand achteloos zijn sigaret weggooide, is het hele gebouw tot de grond toe afgebrand. Het enige wat over is gebleven zijn 23 enorme pilaren. Zou het dan toch waar zijn dat roken slecht is?

Op de terugweg van de ruïne reden we nog langs een universiteit en aangezien Carlo nog steeds een keer een campus wil bezoeken, maakten we weer een kleine omweg. Helaas stond er zware beveiliging aan de poort en omdat het zaterdag was, verwachtten we sowieso niet veel activiteit te zien. Dus onverrichter zake maar weer omgekeerd…
De volgende stop zou een (niet afgebrande) plantage zijn, maar weer helaas… de weg er naartoe was afgesloten. Omkeren dus maar weer…

We waren er toen allebei wel een beetje klaar mee en ook waren we allebei behoorlijk moe aan het worden, dus zijn we maar in één ruk naar Natchez gereden om een hotel te zoeken. We hadden een paar adressen van te voren opgezocht en uiteindelijk is het de Hampton Inn geworden (http://www.hamptoninn.com/en/hp/hotels/index.jhtml?ctyhocn=NATCZHX). We hebben een prachtige kamer met uitzicht op de Mississippi (eindelijk was ‘ie daar dan).

Vanavond zijn we nog even door het stadje gereden en hebben daar een paar prachtige antebellum-huizen gezien. Antebellum betekent letterlijk “voor de oorlog” en het zijn dus allemaal huizen die voor de burgeroorlog zijn gebouwd. Daarna zijn we nog een kwartier op zoek geweest naar een geldautomaat. Normaal struikel je in Amerika over de geldautomaten, maar hier was weinig te vinden. Bovendien is alles één-richtingsverkeer, dus we hebben een paar keer een rondje gereden tot we er één ergens verscholen zagen staan. Tegenover de geldautomaat zat een restaurantje waar we maar meteen zijn neergeplofd. Ik bestelde gekookte garnalen, omdat dat (in Nederland) niet zo’n zware maaltijd is. Hier dus wel… 25 gamba’s met patat en coleslaw. Was erg lekker, maar echt een beetje too much, pffff….
Daarna zijn we nog even naar een casino gegaan, wat gevestigd is op een (rader)boot. Heel veel slotmachines en maar weinig speeltafels. Er was zelfs geen roulette… Ik was er al snel klaar mee, maar Carlo was natuurlijk helemaal in zijn element. Na een uur heb ik hem daadwerkelijk achter de machine vandaan moeten slaan! De oogst: $ 11,50 verlies, waarvan ik nog het meeste verloren heb.

Morgen proberen we een beetje uit te slapen (na die 6.30 uur van vanmorgen is alles uitslapen), want het is slechts 3 uurtjes rijden naar New Orleans. Onderweg komen we (hopelijk) nog wel 2 plantages tegen, die volgens de boeken het bekijken waard moeten zijn. Dus we gaan het maar weer proberen…

Aangezien Carlo gisteren de reacties netjes allemaal heeft beantwoord, ben ik nu “verplicht” om het ook te doen (gelukkig waren het er niet zoveel, haha)

Loes: Als je geen vraag stelt, krijg je ook geen antwoord. Met andere woorden: wat was je vraag?
Ann: Mijn blote kont pas niet op één foto.
Eva: Ik wilde Carlo bij het graf van Elvis leggen, maar dat scheen verboden te zijn.
Cobie: Jammer dat we het eten van Jaap gemist hebben, maar wij hadden jus d’orange, thee en scrambled eggs van het hotel.
Caroline (aka “die Belg”): Hoewel de agenda thuis op het aanrecht ligt, kan ik met 99% zekerheid zeggen dat we 9 juli niks hebben. Die oppas kun je dat vastleggen.

Groetjes uit Natchez!