Oklahoma City - Amarillo, Texas
Door: Heleen
Blijf op de hoogte en volg Carlo en Heleen
23 Juni 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Om 10.20 uur vertrokken we en na een uurtje hebben we getankt (en toch maar even de ramen schoongemaakt, ondanks dat ik mezelf had voorgenomen om dat niet meer te doen, omdat ik dacht dat insecten juist graag zelfmoord pleegden om schone ramen), de tankdop erop gedraaid (dat was ik namelijk eergisteren vergeten en daar kwamen we pas na een paar mijl rijden achter, omdat een andere weggebruiker maar bleef seinen en wijzen) en hebben we een kleine omweg gemaakt naar Red Rock Canyon State Park. Vergeleken met bijv. Grand Canyon National Park is het maar heel klein, maar het was wel leuk om er even doorheen te rijden. Daarna weer een klein stukje route 66 gepakt, maar deze bleef maar langs de snelweg lopen en had voor de rest geen leuke dorpjes ofzo waar je doorheen kwam, dus zijn we maar weer snel de snelweg opgedraaid en zo onze weg vervolgd. Over de rest van de rit heb ik weinig te vertellen, omdat ik nl. voornamelijk gedommeld heb. Tja… dat meerijden maakt nu eenmaal slaperig. De enige hoogtepunten onderweg waren de rooksignalen van de Cherokee-indianen (achteraf bleek het gewoon een vuilverbranding te zijn) en de lunch bij de Subway. Bij het bestellen van de lunch hoorden we ook voor het eerst dat echte knauwerige, Texaanse accent. Alsof er een mini-Bush achter de balie stond…
Om 15.45 uur kwamen we bij het hotel in Amarillo aan wat we vanmorgen al hadden opgezocht op internet. Ze boden een goede prijs, er was gratis internet, een binnenbad, ontbijt was inbegrepen en het was weer een mooie ruime kamer. Dus nadat we de koffers op onze kamer hadden gezet, meteen onze zwemspullen aangedaan en een duik genomen en nog lekker wat liggen lezen aan het zwembad.
Voor het diner moesten we de deur uit (er was geen restaurant in het hotel) en zijn we een stukje teruggereden naar de originele route 66. Daar hebben we voor het eerst het ECHTE route 66-gevoel beleefd. Er was daar een steakhouse/bar waar allemaal Harley Davidson-bikers zaten. Er stonden daar ongeveer 30 motoren voor de deur en het waren allemaal Harleys! Als je een ander merk motor hebt, kom je er waarschijnlijk niet in… We durfden het toch aan om aan te schuiven en ik heb daar mijn lekkerste biefstuk in 10 dagen USA op. Bovendien was het erg goedkoop. Tien dollar (ca. € 7,--) voor een flinke, goed gebakken steak met patat en salade (ja ja, ik denk ook nog aan de vitamientjes) en een Corona’tje voor 3 dollar is toch geen geld. We kwamen nog even kort in gesprek met één van de motorrijders met een Bandidos-jack aan. Het bleek dat ze allemaal uit de buurt kwamen en dat het 2-wheel-Tuesday was. Dan kwamen ze allemaal bij elkaar om er een gezellige avond van te maken. We kregen eigenlijk wel het idee dat ze er elke dag zaten en dat het dus elke dag 2-wheel-dag was (2-wheel-Wednesday, 2-wheel Thursday enz.). “I love all people” riep hij ons nog toe bij het verlaten van het etablissement. Later hebben we even opgezocht wie “The Bandidos” zijn en zijn we blij dat we het er levend vanaf gebracht hebben (http://frontpage.fok.nl/nieuws/77131)
Het was vandaag wat minder warm dan gisteren, maar we schatten nog steeds zo’n 30 graden.
Morgen verlaten we Amarillo en ook Texas weer en zetten we koers naar Albuquerque, New Mexico. Met de hele dag het liedje “Show me the way to Amarillo” in mijn hoofd te hebben gehad, ben ik ook wel blij dat we hier weer weggaan… Gelukkig kennen we geen liedje over Albuquerque!
We hebben vandaag maar weinig foto’s gemaakt, dus geen update op onze fotopagina.
Groetjes uit Amarillo!
p.s. Ben blij dat Eva weer terug is van haar reis naar Ghana. Kan ze tenminste weer wat "nuttige" reacties plaatsen :).
nog wat reacties op de reacties:
Trudy, ik wilde gisteren heeeel graag koken, maar alle winkels waren al gesloten, dus kon geen groenten meer kopen. Jammer hoor! Had dus niks met schoonmaken te maken, want die hebben we ook gewoon hier ;).
Kalk, je zult ff moeten wachten met die OC, want Carlo is net van Chicago naar Amarillo gereisd, omdat de coke-prijzen daar beter waren.
Cobie, ik had wel iets opgevangen van het metro-ongeluk, maar niet dat het zo ernstig was. Het blijft een enge gedachte, dat wij het hadden kunnen zijn...
Arianne, last-minute is geen slecht idee. We hebben net nog een nacht Las Vegas bijgeboekt voor weinig! Alleen die vliegreis hè? En nog ff over dat Route 66-bord... Hij durft niet meer zo goed, sinds je moeder haar afkeur heeft laten blijken over zijn soms baldadige gedrag.
-
24 Juni 2009 - 07:57
IJtske:
Weer een levensbedreigende situatie achter de rug! :D Jullie maken er ook wel een echt avontuur van hoor.
Jammer idd dat een vliegticket een last minute zo duur maakt. :( Heb ook super veel zin in een weekend Vegas.
x -
24 Juni 2009 - 15:11
Krista:
heeyy,
Lees en zie dat alles goed gaat daarzo!! Enn altijd handig om een paar zware jongens als vakantievriend te hebben! Trouwens sexy foto's bij de Niagara Falls ;)
Groetjes krista -
24 Juni 2009 - 20:27
Cobie:
IJtske zit ook net te zeuren dat het liedje van Amarillo steeds in haar hoofd zit.
Groetjes -
24 Juni 2009 - 22:05
Trudy:
Lekkere jongens die bandidos -
28 Juni 2009 - 18:42
Eva:
haa cool
echte bandidos
ik had al wat verhalen gehoord over levensbedreigende situaties
maar zo erg...
dat wist ik niet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley