11 juni 2008 Las Vegas

Vandaag hebben we heerlijk uitgeslapen tot een uur of half tien. Dat is dus echt een record. Hopelijk zijn we nu een beetje over de jetlag-problemen heen.

Carlo heeft zijn ontbijt (weer decadent) op de kamer laten komen. Die roomservice is helemaal niet zo duur als je zou verwachten. Sterker nog… omdat ik niet ontbijt, maar wel met Carlo mee zou zijn gegaan, moet je voor 2 personen betalen (het is een buffet), terwijl ik er geen gebruik van maak (behalve mijn kopje thee en een glas jus d’orange). Op deze manier is het dus voor alletwee prettiger. Ik zit niet te wachten tot Carlo eindelijk een keer klaar is met ontbijten en Carlo zit niet te haasten, omdat ik zit te niksen.
Dus hij bestelde een 3-egg omelet met french toast, een kwart liter jus d’orange en thee. Naast het bovengenoemde zat ook nog melk, verschillende soorten jam en honing en water. En dat allemaal voor de prijs van $ 28,-- (€ 21,--). Als we naar het restaurant waren gegaan, waren we dat ook minimaal kwijt geweest.

Daarna kwam de missie om verbinding te maken met het internet. Gisteren hadden we een kabel gekocht, die je in je kamer in kon pluggen en dan had je verbinding met het internet. Maar jullie raden het al… hij deed het niet. Ik kon bellen met een helpdesk, maar dat is natuurlijk allemaal Engels, en ik heb al problemen als ik de Nederlandse helpdesk moet bellen, dus laat staan als ik al die technische dingetjes in het Engels moet aanhoren. Ik ben dus naar het business-center gegaan en heb gevraagd of ze geen wireless-internet hadden, want ik dacht dat het probleem met de kabel aan mijn computer lag (thuis heb ik hier ook weleens problemen mee). Tuurlijk hadden ze dat, dat kostte 25 dollar en ik kreeg een snoertje dat ik in de USB-uitgang moest doen en dan zou hij het automatisch doen. Niet dus! Op een gegeven moment stonden er 2 vrouwtjes en een man van het business-center om me heen om het probleem op te lossen, maar ook zij kregen het niet voor elkaar. Ik heb (toen pas) uitgelegd dat ik al een kabel in de kamer had aangeschaft, maar dat die het niet deed. De mijnheer ging het wel even proberen met de kabel in het business center en ja hoor… hij deed het. In de kamer zit in een aansluiting op het bureau en in de muur en hij zei dat ik de kabel, maar meteen in de muur moest steken. Dat probeerde ik en het euvel was opgelost.
Ik heb toen maar snel de voorgaande stukjes op de weblog geplaatst. Ondertussen was Carlo maar gaan gokken, want al met al heeft dit allemaal weer zo’n 2 uur geduurd. Carlo had geen geluk aan de goktafels en de gokmachines, maar wist de schade te beperken en speelde weer quitte.

Toen werd het tijd om de Strip te gaan bekijken. We hebben nu het Venetian, het Palazzo, Treasure Island (voor tante Anja: de show wordt nog steeds gedraaid, maar we hebben helaas geen tijd om hem te zien, want we gaan naar de Blue Man Group) en Ceasar’s Palace gezien (IJts en Arian, jullie gaan wat beleven daar! Het is werkelijk prachtig, je moet echt uitkijken dat je niet verdwaald, zo groot is het). Alle hotels zijn fenomenaal!! Je kijkt je ogen uit.
Op een gegeven moment namen we een uitgang van het Ceasar’s, maar blijkbaar een hele slechte uitgang, want we stonden midden in de parkeergarage. Volgens Carlo kwam het wel weer goed als we 2x rechts zouden gaan. Omdat ik in jullie reacties las dat ik vertrouwen in Carlo moet hebben en omdat mijn richtingsgevoel nul is (ik ben een vrouwelijke De Vreugd en dat is funest. Zus Ada ging eens naar de Ikea Delft, maar kwam uit in de Ikea Amsterdam. Ik bedoel maar…), ben ik maar achter hem aangewandeld, waarna we hopeloos verdwaalden. Volgende keer ook maar de Tomtom meenemen als we gaan wandelen.

Ondertussen hebben we kaartjes voor de Blue Man Group aangeschaft en daar zaten ook gratis tickets om naar Madame Tussauds te gaan. Dus ook dat hebben we nog even meegepakt. Carlo stond niet echt te springen, maar uiteindelijk zou hij bijna met iedereen op de foto zijn gegaan, als ik hem niet had tegengehouden.

Daarna nog even terug naar de kamer en toen in “volle sprint” naar het Venetian, want daar was de show van de Blue Man Group en we waren al iets verlaat. De show is zijn geld meer dan waard. Werkelijk fantastisch! Drie blauw geschminkte mannen die geweldig drummen en een prachtige show opvoeren.
Om 21.30 uur was de show afgelopen en hebben we nog wat gegokt (en verloren). Nu is het weer tijd om ons bedje in te duiken, want morgen staat er (weer) een vermoeiende dag op het programma. We zullen naar de woestijn Death Valley rijden. Het schijnt 107 graden Fahrenheit te zijn. En nu mogen jullie zelf lekker gaan googlen om te zien hoeveel graden Celsius dat is. Overigens was het weer een stuk aangenamer dan gisteren. De hete wind was gaan liggen en het was nu veel beter uit te houden.

Ik weet niet of we morgen internet hebben, dus misschien moeten jullie weer wachten op de stukjes, maar geen bericht is goed bericht.

Groetjes,
Carlo en Heleen

P.s. Even over de foto’s. Ik moet nog even uitzoeken of ik foto’s kan plaatsen. En als het kan, hoe ik dat moet doen, maar daar is eigenlijk geen tijd voor, want hier is ook weer zoveel te zien! En aangezien ik vandaag al 2 uur heb verspild met de internetproblemen, verplaats ik dat liever naar een later tijdstip.