22 juni 2008 Honolulu

Aloha!

Weer even een teken van leven van ons.

Ik begin bij het punt waar Carlo geëindigd was, namelijk dat hij een beetje dronken was. We zijn ook niks meer gewend, dus de alcohol slaat wel heel snel toe. De volgende ochtend (gisteren dus) moesten we weer vroeg op, want het Nederlands elftal moest spelen. We hebben lekker op de kamer gekeken, ontbijtje besteld (voor Carlo) bij de roomservice en ik ondertussen nog fijn ge-msn-t met Eva. Onze steun heeft niet mogen baten… Wat waren die Russen goed! (of wat waren “wij” slecht?) Guus rules!! Ik nog kwaad ge-msn-t tegen Eva waarom Van Basten Robben niet had opgesteld en toen moest zij ons er fijntjes op wijzen dat hij geblesseerd was. Dat vertelden de commentatoren van ABC niet… Maar goed, Carlo heeft jaren met pijn in zijn liezen gevoetbald en een 600-ibuprofen een uur voor de wedstrijd en eentje 5 minuten voor de wedstrijd doet wonderen. Robben = mietje!

Door dat Nederlands elftal gingen we pas om 11.30 uur naar strand. We hadden nu een strand wat dichterbij ons hotel gezocht. En dat strand was ook een stuk rustiger. Het is niet het beroemde Waikiki Beach en de golven waren een stuk lager, dus vandaar dat het waarschijnlijk ook niet zo druk was. Een bijkomend voordeel was dat het een stuk goedkoper was. Waar we de eerste dag 40 dollar betaalden voor 2 bedjes en een parasol (voor 4 uur) kostte het het hier 35 dollar voor de hele dag en als je meteen voor de volgende dag reserveert is het maar 25 dollar. Dat zijn ook zo’n beetje de prijzen die je in Spanje en Griekenland betaalt.
We hebben dus heerlijk op het bijna witte strand en de felblauwe zee liggen relaxen. Om een uur of 5 waren we weer terug op de kamer en daar ben ik als een blok in slaap gevallen tot Carlo me om 20.45 uur wakker maakte om te gaan eten. Ik had zo vast geslapen, dat ik echt als een zombie aan tafel zat. We zijn daarom na het eten maar meteen weer naar de kamer gegaan.

Vanmorgen werden we om een uur of half 9 wakker en Carlo ging meteen weer de laatste kwartfinale kijken (Spanje-Italie, Spanje door! Goed voor mijn poule, volgens mij). Terwijl ik de laatste nieuwtjes met nicht Arianne en zus Ada heb uitgewisseld op MSN (o.a. dat mijn ome Leen overleden is tijdens de wedstrijd van het Nederlands elftal, dat was wel even schrikken. De goede man is 75 geworden).
Na de wedstrijd (weer verlenging, dus weer laat naar strand…) zijn we eerst gaan informeren wat het kost om voor een dag een auto te huren. De reisagent van het hotel die dat regelt, raadde ons aan om een tour per bus te doen, omdat we dan meer zien en er dan een gids meegaat. Normaal zijn we niet zo van die georganiseerde tours, maar deze keer hebben we het maar gedaan, omdat we niet veel tijd hebben en toch nog veel willen zien (o.a. Pearl Harbor en wat (surf)strandjes). En aangezien onze tomtom geen Hawaii-kaart heeft, leek het ons een goed idee. Die toer gaan we dinsdag doen (maandag was al vol). Dat wordt weer een keer vroeg opstaan, want we worden al om 6.00 uur (!!) opgehaald.
Daarna weer heerlijk op strand gelegen. Het was vandaag overwegend bewolkt (met een paar heeeeele kleine buitjes) en toch ben ik verbrand! Niet ernstig hoor…
Ondertussen ben ik nog even de stad ingegaan, maar als die Prada en Louis Vuitton-winkels liggen me niet zo. Het is net de PC Hooftstraat. Ook qua grote wagens. De eerste keer in Las Vegas dat we een verlengde limousine tegen kwamen, vonden we dat nog bijzonder, nu valt het ons niet eens meer op. Volgende keer maar wat meer de zijstraatjes in, misschien is het daar wat leuker.


Het is nu 17.30 uur en we zijn weer terug op onze kamer. Ik ga maar geen dutje doen, want dat is gisteren dus niet zo goed bevallen. Een red-bulletje dus maar en rechtop blijven zitten, zodat ik niet in slaap val. Van dat niets doen, word je ook moe!

Groetjes uit Honolulu,
Carlo en Heleen