Lake Louise

Vanmorgen stond Carlo om kwart over 6 naast mijn bed te springen of ik er alsjeblieft ook uit kwam, want er stonden nieuwe avonturen te wachten. En omdat ik de rotste niet ben, heb ik aan zijn verzoek gehoor gegeven en zo zaten we dus al om 7 uur fris aan het ontbijt.

Vandaag zouden we verschillende meren gaan bezoeken en we hadden al gehoord dat we er vroeg bij moesten zijn, omdat vanaf 10.00 uur de parkeerplaatsen bij zowel Lake Louise als Lake Moraine overvol zouden zijn. Geen overbodige luxe dus, dat Carlo al vroeg wakker was.

We begonnen met Lake Moraine, een turqoise blauw gletjsermeer met op de achtergrond 10 toppen van bergen. In tegenstelling tot Carlo gisteren, weet ik natuurlijk wel alle namen van de toppen, maar zal ik jullie daar niet mee vermoeien. Deze scene stond model voor het 20 dollar biljet die werden uitgegeven in de jaren 70. Helaas sneeuwde het toen we aankwamen, want de kleur van het meer is op zijn mooist in de zon. De sneeuw ontlokte Carlo de opmerking dat hij toch zijn handschoenen en muts mee had moet nemen.Let wel, een half uur daarvoor stond hij nog in zijn korte broek en moest ik hem fijntjes op het weerbericht wijzen. Het zou die dag namelijk niet warmer dan 11 graden worden.
Maar ook in de bewolking en sneeuw is het een prachtig plaatje. Het begon al aardig druk te worden bij het uitzichtpunt en we besloten nog een wandelingetje langs de oever van het meer te doen. Hier was het wel heerlijk rustig. Want hoewel ik gek van gebaande paden ben, word ik wel doodmoe van die busladingen Chinezen.
Ook de zon liet zich steeds vaker zien, dus we zijn toch nog even teruggelopen naar het uitzichtpunt om het meer in het zonlicht te zien. Prachtig!

Het volgende doel was Lake Louise. We waren daar rond 10 uur en konden nog net een mooi plekje op de parkeerplaats vinden.Ook Lake Louise is weer een gletsjer meer en dus ook weer prachtig turqoise. Hier hebben we een wandeling gedaan naar Lake Agnes. Hiervoor moesten we bijna 400 meter klimmen over een afstand van 3,5 km. Jullie kennen me allemaal wel chagrijnig en doe dit dan maal 2 en je weet hoe mijn gemoedstoestand bergop was. Maar na een klein uurtje waren we dan op de plaats van bestemming en was ik toch maar trots op mezelf dat ik het doorgezet had. Een deel van het meer was nog bevroren en we stonden ook midden in een sneeuwbui, maar dat mocht de pret niet drukken. Bij het meer is ook een leuk theehuis, maar helaas was die overvol, dus maar zonder thee de terugtocht aanvaard. Ze zoeken overigens nog personeel voor het theehuis. Als je het niet erg vindt om elke dag drie kwartier bergop te lopen, is het een prachtbaan, want je kunt er alleen te voet of te paard komen.

Na deze wandeling voelden we allebei onze spieren goed en na de lunch besloten we maar om lekker met de beentjes omhoog te chillen op onze kamer. Het weer werd er ook niet beter op (wind en regen), dus dat was ook een mooi excuus. Tussen de sneeuwbuien door hebben we overigens wel een lekker zonnetje gehad, maar de temperatuur mag wat mij betreft wel een paar graadjes hoger. Misschien morgen…

Morgen vertrekken we weer richting Jasper en staat de wereldberoemde Icefield Parkway op het program.