Amed

Vandaag zijn we wederom aan het relaxen geslagen. Ikzelf ben 's morgens gaan snorkelen op een plek hier ongeveer 20 minuten naar toe rijden. Je kunt daar mooi snorkelen en duiken naar een gezonken Amerikaans vrachtschip uit 1942. Althans, toen is het vrachtschip de Liberty door een Japanse torpedojager geraakt en is het door andere boten op de kust gesleept. Daar heeft het ruim 20 jaar gelegen, totdat de vulkaan hiernaast, de Agung, uitbarstte. Het lava gesteente heeft het schip de zee in geduwd waar het op ongeveer 30 meter van de kust af ligt op een diepte van 4 tot 19 meter. Er zijn erg veel mooie koralen op het schip gegroeid en de daarbij behorende mooie vissen zijn dus ook weer gemakkelijk te vinden. Heleen heeft zich in de tussentijd prima vermaakt bij het zwembad, sterker nog, ze had het erg druk (lezen, spelletjes doen, social media, zwemmen). Ze had dus weinig tijd om nog wat foto's te maken,dus dat zijn er vandaag erg weinig.

's Middags ben ik nog een keer gaan snorkelen,maar dan hier voor ons hotel. Dat had ik beter niet kunnen doen,want ik kwam geschaafd op een plek of 6 de zee uit. Er ligt hier zogezegd dood koraal voor de kust over een brede strook, en ervaren als ik ben in het snorkelen ;) ging ik dwars doorheen. Dat ging nog wel maar toen ik terug wilde werd ik door de golven zo het koraal op gesmeten. En ik kon met geen mogelijkheid naar het strand toe, dus ik zat daar maar een beetje te pielen tussen al dat koraal. Uiteindelijk bracht de logica me weer in veilige haven. Er liggen namelijk ongeveer 100 meter naast ons hotel allemaal vissersboten op het strand, dus concludeerde ik dat er daar waarschijnlijk geen koraal zou liggen voor de kust,want die boten moeten immers ook het strand op. Uiteindelijk ben ik dus weer de zee in gezwommen en 100 meter richting die vissersboten gaan zwemmen, in de vlinderslag want daar ben ik goed in, en zodoende kwam ik weer veilig op het strand. Ik hoef er waarschijnlijk niet bij te vermelden dat iedereen uitzinnig van vreugde was.

Daarna heeft Heleen mij keurig verzorgd en is ze zelf nog even voor een heerlijke rug- en hoofdmassage gegaan hier even verderop bij ons hotel. Ze wilde ook graag een pedicure, aangezien de vorige pedicure er met de nagellak een zooitje van heeft gemaakt. Maar helaas was dat niet mogelijk bij deze dame.

Van een insider hadden we als lunchtip restaurant Meditasi gekregen, maar aangezien dat 8 km verderop ligt en we al zo'n druk programma hadden, hebben we maar voor een tentje 100 meter gekozen.

Vanavond gaan we de laatste avond hier vieren en ik neem Heleen mee uit eten in een restaurantje hier in de buurt. Amed was leuk om lekker te relaxen en de ligging is hier echt schitterend.

Morgen vertrekken we naar onze laatste bestemming Sanur waar we nog 4 nachten zullen blijven, alvorens we weer richting Nederland vliegen. We zullen waarschijnlijk ook niet dagelijks meer schrijven,aangezien ik er nu al van alles bij moet verzinnen om er nog een behoorlijk stukje van te maken.

Tot later weer!