Dag 6 - Aviemore

Sinds gisteren hebben we ons hele schema omgegooid: we ontbijten nu eerst en gaan dan pas douchen. Dat is natuurlijk even vreemd, maar het went snel moet ik zeggen. De reden hiervan is dat we maar een uur de tijd hebben om te ontbijten: van 7.45 uur tot 8.45 uur. Als we dan ook nog eerst moeten douchen, wordt het natuurlijk wel allemaal krap aan. Ook hier wordt weer een rijk, Schots ontbijt opgediend. Je bestelt hoe je je eieren gebakken wilt hebben, met of zonder bloedworst (blehhhh…), bacon , bonen etc. Er is ook elke dag een specialiteit en gisteren en vandaag had ik geluk, want er stonden pancakes met maple-syrup op het menu. Als dat er niet was geweest moet ik me “behelpen” met toast en jam, een yoghurtje en wat fruit, want een gewoon broodje kaas ofzo is er niet. Maar goed in Amerika is het niet beter en als mijn maag maar wat gevuld is. Carlo echter leeft natuurlijk helemaal op van dat Schotse ontbijt. Daar kan geen mager Amerikaans ontbijt tegenop.

Toen we de gordijnen vanmorgen opengooiden, kwam de zon ons al tegemoet. Dat beloofde wat vandaag!
Ons plan was om rond Loch Ness te rijden, een wandeling te maken en een boottochtje over Loch Ness te maken om te zien of we Nessie konden spotten. Maar dit plan viel al snel in duigen, want volgens de eigenaresse van het guesthouse moesten we toch echt naar “hun“ berg: Cairngorm Mountain. Volgens haar was het maar 20 minuutjes rijden van het dorp, dus dat zou ons maar een uurtje extra kosten. Dat zou betekenen dat we iets van ons verdere programma zouden moeten laten vallen en uiteindelijk is dat de boottocht geworden. Het zou natuurlijk vreselijk balen zijn geweest, als Nessie had besloten zich nèt vandaag te laten zien, want volgens de eigenaresse “loves Nessie the sun”, maar we hadden geluk: ze is gewoon onder water gebleven.

Wij dus om 9.00 uur met de auto de berg op en inderdaad,na 20 minuten kwamen we op een groot parkeerterrein. Deze berg is in de winter ook zeer geliefd bij skiërs en in de zomers voor wandelaars. Hiervandaan waren er verschillende wandelroutes en om ons program niet nog verder in de war te schoppen hebben we een wandelingetje van een half uur gemaakt (volgens het informatiebord zou het drie kwartier duren, maar door ons straffe tempo liepen we mooi weer een kwartiertje in op schema).

Na de wandeling vertrokken we naar Loch Ness, wat ongeveer op een uurtje rijden van ons “thuisplaats” ligt. Onderweg hebben we weer genoten van de groene vergezichten, de meren en de schapen.
Na 5 kwartier kwamen we aan bij Foyers Falls. Volgens de beschrijving zou de wandeling zo’n 1 á 2 uur duren, maar halverwege bleek dat een gedeelte van de weg waarover de route was uitgestippeld was afgesloten en dus keerden we terug en werd de wandeling een eindje ingekort. De watervallen hadden we toen al gezien. Helaas is het zomer en dendert de waterval niet zo hard meer, maar het blijft altijd een mooi gezicht.

Na de wandeling reden we naar Fort Augustus. Een lieflijk, toeristisch dorpje aan de zuidpunt van Loch Ness. Hier hebben we even rondgewandeld en een lekker broodje gegeten en toen was het mijn beurt om de Schotse wegen onveilig te gaan maken. Ik had tot nu toe nog niet gereden (wat me ook prima beviel), maar Carlo wilde ook wel eens meer van de omgeving genieten, dus chauffeursstoel omhoog en een meter naar voren, stuur omlaag, spiegels goed en gassen!
Het links rijden valt echt reuze mee, alleen oversteken blijft lastig,

Om ongeveer 17.00 uur waren we weer bij ons hotel en hebben we even heerlijk gerelaxt. We mogen weer in onze handjes dichtknijpen, want we hebben de hele dag overwegend zon gehad. Wat een heerlijkheid! Omdat er toch wat te zeiken moet zijn: helaas zijn alle vliegen ook wakker geworden door de zon en vallen ze mij soms behoorlijk lastig.

Morgen reizen we verder en hebben we Wick als bestemming. Daar blijven we één nacht en gaan dan verder langs de ruige noordkust naar het noordwesten. Hopelijk blijven de weergoden ons goed gezind!