Dag 5 - Aviemore

Vandaag stond er een leuke rit met de auto door de highlands gepland, waarbij we onderweg een klein programmaatje hadden in de vorm van een wandeling die we vooraf hadden uitgezocht en een whiskybrouwerij rondleiding. Het rijden door de highlands is echt schitterend te noemen. Mooie uitzichten op landschappen en vandaag ook ouderwets een rivier die echt door het landschap slingert.

Na een klein uurtje rijden kwamen we aan bij het plaatsje Tomintoul, een klein plaatsje die o.a. bekend staat om The Whisky Castle, een winkel waar ze meer dan 500 verschillende whisky’s verkopen. Verder stelt het allemaal niet heel veel voor en wij denken dat er ongeveer 250 mensen wonen. Het gebied is echter schitterend en hier zijn we dan ook een uur gaan wandelen. Daar draaien we tegenwoordig ons handje niet meer voor om. Helaas hielden we het niet helemaal droog, maar we hadden de laatste dagen al zoveel geluk gehad en nu was het eigenlijk ook maar een miezerbuitje van een kwartierje. Cobie vroeg of we nog mensen tegenkwamen tijdens de wandelingen. In Edinburgh (uiteraard) wel, bij de andere 2 wandelingen nauwelijks. Maar het gebied is ook zo uitgestrekt.

Daarna nog even een warme chocolademelk voor mij (de lucht werd steeds grijzer en dreigender, echt weer voor een chocolademelk), een colaatje voor Heleen en 2 van de plaatselijke lekkernijen maakten het verder helemaal af.

Tijdens deze wandeling dwaalden mijn gedachten automatisch af naar Christoffer Lambert, die, zoals jullie allemaal ongetwijfeld weten, in deze omgeving schitterde als de onsterfelijke Connor MacLeod in de filmreeks The Highlander, en dan bedoel ik natuurlijk voor al in het 3e deel van deze reeks, want deel 1 ging wel, maar het werd allemaal pas echt fenomenaal in deel 2 en 3! The Godfather-trilogie eat your heart out! Ik heb zelfs het idee dat Christoffer Lambert hier nog steeds ergens rondhangt, want sindsdien is er volgens mij niets meer van hem vernomen.

Na deze stop gingen we verder op weg naar Huntly Castle, een leuke ruïne die we wilden bezichtigen. Maar dat feest ging niet door want de weg daar naar toe was afgesloten, en via een omweg via plaatsen als Craigellachie, dan rechtdoor bij Maggieknockater, de 1e links na Ballindalloch en rechts bij Drummuir hadden we er wel kunnen komen, maar dat was het niet waard vonden wij. Toen zijn we dus maar rechtstreeks naar de whiskydistilleerderij gereden in het plaatsje Keith. Dit plaatsje ligt in het Spey gebied, dat is een rivier waar de helft van alle whisky distilleerderijen in Schotland aan liggen. Je kunt in dit gebied dus ook een Speyside malt whisky route volgen. Wij zijn bij de Strathisla distillery (de oudste distilleerder van Schotland volgens onze gids)geweest waar we een leuke rondleiding hebben gekregen en uiteraard ook de onvermijdelijke proeverij hebben meegekregen. Wij zijn beide geen whiskydrinkers, maar deze 3 whisky’s smaakten ons goed! Heleen was inmiddels half lam (niks meer gewend natuurlijk en geen vet meer op de botten) en zo vervolgden we onze rit.

Inmiddels was het al 15.00 uur en hadden we nog steeds niet geluncht dus zijn we dat eerst maar gaan doen in weer een klein plaatsje, ongeveer 20 huizen en een hotel. Dat duurde allemaal wel erg lang daar, hoewel we de enige klanten waren en toen we uiteindeljk weer verder wilden gaan rijden begon het met regenen. We waren inmiddels ook wel redelijk moe dus besloten we maar om richting ons guesthouse te rijden en daar nog even te chillen (lees slapen).

Vanavond ook weer in een leuk restaurantje gegeten, waarbij ik aanteken dat we tot nu toe hier prima hebben gegeten, waar we namelijk enigszins bang voor waren dat dat niet zo zou zijn. Morgen zijn we van plan om een ritje te maken naar Loch Ness, een mooie route langs het meer, een wandeling, bezoek aan een kasteel ruïne en wellicht een boottocht op Loch Ness.
Adios Paisanos!