16 juni 2008 San Francisco

Hallo allemaal,

We zitten nog steeds in San Francisco. Vannacht weer een goede nachtrust gehad. Heerlijk bed met dekbedden!!! En die heb je hier wel nodig. Het was vandaag weer koud (zo’n 15 graden). Het is maar goed dat we toch wat truien en onze jas hebben meegenomen. De kou komt door de mist die boven de stad hangt. Komende dagen wordt het beter, maar… dan zijn wij al weer weg (dus Eva: ook geen gesigneerde onderbroek van Beckham voor je…).

Om een uur of 9 zijn we opgestaan, lekker rustig gedoucht en toen de bus gepakt naar Fisherman’s wharf. Daar zijn we overgestapt op de cable cars. Leuke ervaring weer. We hadden goede plekken op de cable car. Die hele cable car wordt namelijk volgepropt, dus als je pech hebt, sta je ergens in het midden en zie je nog niks en zit je met je neus in iemand’s kruis. Wij stonden echter op het balkon achterop en hadden dus een goed overzicht.
Er zijn twee verschillende soorten cable cars. Degene die worden voortgetrokken door kabels boven de weg (dat gebeurt trouwens ook bij sommige bussen) en de originele en die worden electrisch voortgetrokken door een kabel in de grond. Er was een Engelsman (geloof ik), die dat begin 20e eeuw heeft uitgevonden. Daarvoor werd gebruik gemaakt van paard en wagen, maar de paarden konden de steile hoogtes van San Francisco niet aan en overleden bij bosjes.

Met de cable car zijn we downtown gegaan en stapten uit bij Union Square. Daar zitten al grote winkelketens en merken verzameld. We besloten om eerst Macy’s binnen te gaan, maar we waren nog niet binnen of we werden al weer naar buiten gestuurd omdat er een brandalarm was. Zou shoppen dan toch niet voor ons zijn weggelegd? Dus maar doorgelopen, we sloegen de hoek om en komen bij de volgende ingang van dezelfde Macy’s. Daar bleek dat het vals alarm was, dus toch maar even naar binnen gegaan. Het is dus gewoon een V&D, misschien iets groter dan die in Leiden en met de wat meer grotere merken, maar het is weer niet te vergelijken met bijv. Harrod’s in Londen. Binnen 10 minuten stonden we dus weer buiten. We zijn gewoon ECHT geen shoppers… We besloten dus om maar gewoon wat te gaan lopen en zien wat op ons pad kwam. Dat was geen heel goed idee…

Voor we het wisten liepen we in een achterbuurt (Tenderloin) van San Francisco. We zijn niet echt heel bang aangelegd op dit gebied, maar hier voelden we ons toch niet echt prettig. Hard doorgelopen dus op zoek naar de wat meer veilige wijken.
Over de wegen in San Francisco (en waarschijnlijk alle steden van Amerika), die zijn allemaal ellenlang en kaarsrecht. Dat maakt het moeilijker om te verdwalen, want als je maar weet bij welk kruispunt je moet zijn, is het zelfs voor iemand als ik, makkelijk de weg terug te vinden. Het nadeel van deze ellenlange wegen is, dat je je in de afstanden vergist. Je denkt: Oh, als ik deze weg afloop, dan kom ik vanzelf weer op het kruispunt met de weg waar ik moet zijn, maar de werkelijkheid is, dat dit soms wel 8 km. kan zijn.

Inmiddels was het alweer 14.00 uur. Nu konden we nog wat doorslenteren door de winkelstraten waar we toch niets aan vinden of terug naar het motel om nog eventjes op te warmen voor onze boottocht naar Alcatraz. De keuze was snel gemaakt. Dus…. Bus weer teruggepakt naar ons motel, Carlo nog eventjes t.v. kijken (aan de binnenkant van zijn ogen) en ik nog wat ge-internet (wel jammer dat er om 00.00 uur niemand meer online is op MSN…). We hebben (echt waar) de verwarming op onze kamer aangezet omdat we verwachtten dat als we terug zouden komen van Alcatraz, we wel helemaal verkleumd zouden zijn.

Om ongeveer 18.00 uur moesten we bij Pier 33 zijn om onze boot te pakken. Om even na vieren pakten we de bus naar Fisherman’s Wharf en daar hebben we een hapje gegeten voor we rustig naar de pier liepen. We kwamen mooi op tijd aan en om 18.45 uur vertrokken we dan eindelijk naar Alcatraz. Het was gelukkig maar een kort boottochtje.
Alcatraz heeft aan al onze verwachtingen voldaan. Eerst vertelde een soort reisleider wat over Alcatraz en daarna haalden we de audiotour (in het Nederlands!) op. Op de audiotour kun je verhalen horen van de gevangenen en de bewaarders. Veel bewaarders woonden ook met hun gezin op Alcatraz. De kinderen werden met de boot naar school en weer terug naar het eiland gebracht. Eén van die kinderen kwam ook nog aan het woord in de audiotour en het bleek dat ze daar allemaal een prettige tijd hadden.
De verhalen over het gevangenisleven en de ontsnappingen waren indrukwekkend. Er zijn 36 ontsnappingspogingen gedaan en er is er misschien één gelukt, maar ook daar zijn ze niet zeker van, want die gevangenen zijn nooit terug gevonden en ze vermoeden dan ook dat ze verdronken zijn. Dit is de ontsnapping die te zien is in “Escape from Alcatraz”.
Alcatraz is niet alleen een gevangenis geweest. In de 19e eeuw was het een fort en daarna een militaire gevangenis. Van 1936 tot 1963 was het een gevangenis voor de criminelen. Het idee was om de criminelen daar “op te voeden”, zodat ze daarna naar een “gewone” gevangenis konden. In 1963 is de gevangenis gesloten, omdat het onderhoud te duur werd.
Eind jaren 60 is het eiland nog een tijdje “bezet” geweest door indianen, die op deze manier wilden aantonen dat heel veel land van hun was afgepikt en dat zij recht hadden op stukken land.
Hebben jullie ook weer een beetje geschiedenisles gehad.

Om ongeveer 21.45 uur meerden we weer aan bij Pier 33, hebben we een taxi gepakt (ook alweer spotgoedkoop) en zijn lekker naar onze, heerlijk warme, kamer gegaan.

Morgen is het weer tijd om verder te reizen. We gaan langs de highway 1 afdalen naar Los Angeles. Highway 1 schijnt een hele mooie kustweg te zijn. Donderdag moeten we op Los Angeles Airport zijn, dus we hebben twee dagen de tijd om hier te geraken. We gaan per dag bekijken hoever we komen. In ieder geval hopen we dat het wat warmer gaat worden!

We hebben er zin in!

Groetjes,
Carlo en Heleen

p.s. 1: er zijn weer een paar foto’s op mijn Hyves-pagina geplaatst. Helaas gooit Hyves zelf steeds de volgorde door elkaar. http://hvanzelst.hyves.nl
p.s. 2: tante Anja, we zijn de eerste dag met de bus langs de Stinking Rose (het knoflookrestaurant) langsgereden en ik had ook wel al wat informatie opgezocht, maar het lag helaas te ver van onze route.
p.s. 3: het is nu 23.30 uur en 8 graden. Brrrrrr.