Atherton Tablelands

Vandaag zouden we een hele dag gaan besteden in de zogenaamde Atherton Tablelands, een heuvelachtige regio met afwisselend weide vlaktes, tropische regenbossen, watervallen en vulkaankraters. Het mooie ervan is dat we lekker centraal zitten en het allemaal met de auto in een dag te doen is. We startten de dag in een klein plaatsje Herberton, waar een openluchtmuseum is gebouwd van een mijnbouw dorpje. Niet alles stond al van oorsprong daar, maar ze hebben dus ook gewoon comlete mijnwerkershuisjes vanuit een ander, naburig gebied hier neergezet. Zoiets als wij het Zuiderzeemuseum hebben zeg maar. Erg leuk en interessant om te zien hoe de mensen door de tijd heen geleefd hebben hier in deze regio.

Hierna was het een klein stukje rijden naar het volgende punt, namelijk The Crater en de Dinner Falls (weer een waterval ja….die worden wij nu ook wel zat eigenlijk zo onderhand). Dit ligt in het Mt Hypiamee National Park. Het mooie van een bezoek aan dit soort bezienswaardigheden is dat het allemaal goed toegankelijk en begaanbaar is. Soms moet je wel een beetje oppassen, want dan loopt het pad over wat ongelijke rotsen met boomstronken, etc., maar over het algemeen is het allemaal uitstekend te doen. De krater was een gat midden in de berg wat een vulkaanuitbarsting is geweest die een krater heeft doen ontstaan van ongeveer 140 meter diep (ongeveer 80 meter een meertje en 60 meter naar de top van de krater). Ze hebben ook onderzoek gedaan in deze krater en allerlei leven ontdekt die ze nergens anders hebben gezien (zoals bijv. een nieuw soort garnalen).

Na een lekkere lunch in een klein wild west plaatsje (zo zien de meeste plaatsjes er namelijk uit hier) zijn we naar een een ander, groter kratermeer gegaan. Dit gebied en ook het tropische regenwoud is allemaal ontstaan door vulkanische activiteit. Dit was een vrij groot meer en dit onstaat doordat na de uitbarsting het grondwater de krater vult. Het zijn dus niet de typische bergen die een punt lopen maar laag bij de grond vulkanen die vanuit het diepste van de aarde uitbarsten en dan een krater vormen waar grondwater in loopt.

Het volgende bezoek ging naar een klein kunstenaarsplaatsje genaamd Yungaburra. Hier heb je allerlei leuke winkeltjes met aparte snuisterijen. Het deed me een beetje denken aan Ubud in Indonesie alhoewel dit vele malen rustiger is dan Ubud. In dit plaatsje hebben we ook nog een poging gewaagd om het vogelbekdier (Platpyrus) te spotten, maar die liet zich niet zien helaas. Na nog een mooie en aparte boom bezichtigd te hebben (kijk maar naar de foto als Heleen die plaatst op Facebook, want wie heeft dat nu niet tegenwoordig ;) ) zijn we weer richting onze cabin gereden en zitten we (ik dus) aan een heerlijk biertje te genieten van een ondergaand zonnetje. Overdag is het hier een prima temperatuurtje, maar ‘s-avonds is het gewoon koud (graadje of 12). Morgen gaan we weer naar lager gebied en naar de kust waar we 5 nachten zullen blijven en ook weer rustiger aan zullen doen qua programma aangezien we ook nog lekker op het strand willen gaan liggen. Ik weet dus ook niet of we iedere dag zullen schrijven maar we melden ons wel weer!

Groeten uit Down Under