Familiebezoek in de buurt van Perth

Australie

Het 1e reisverslag uit Australie heeft even op zich laten wachten, maar hier is het dan toch. Op donderdag 7 juli werden we opgehaald door zwager Piet en keurig op tijd gedropt op Schiphol. Na 2 perfecte vluchten (tussenstop op Abu Dhabi) landden we keurig op tijd op het vliegveld op Perth, 13.45 lokale tijd (6 uur later dan Nederland). In recordtijd hadden we de koffers en tevens door de douane heen. Na alle rampscenario’s die we bij Border Security hadden gezien, was dit een makkie. Even om ons heen kijken en ja hoor ...daar stonden Roland en Marianne van Zelst ons op te wachten. We blijven 5 dagen in Perth bij familie waar we erg naar uit keken. Het enthousiasme van hen op onze komst was overweldigend. Nu ben ik dat wel vaker gewend als ik ergens kom, maar toch ;)....

De 1e dag zijn we direct naar het huis van Roland en Marianne gereden die in een buitenwijk van Perth wonen. Even lekker relaxen, kennis gemaakt met de kinderen Brenda (en vriend Jeremy) en Sabine en na het eten op tijd gaan liggen want de jetlag was heerlijk ingeslagen. Na een goede nacht zijn we de 2e dag naar een reptielenfarm gegaan (waar Heleen heel dapper een slang heeft vastgehouden) en daarna naar Hillary’s. Een soort van klein pretpark/gebied waar een strand, glijbanen, winkels en een mooi aquarium is. Ook heel leuk voor kinderen dus. Wij hebben het aquarium bezocht en dat was erg mooi om te zien. Overigens was het op dat moment een een heerlijk typisch Nederlands zomerweerje….veel regen en wind. Hierna naar Perth gegaan, een goudmuseum bezocht en daarna na de kroeg. Hier hadden we afgesproken met Peter van de Spijk, also known as Mini-Spijk. Hij is een achterneef van Heleen die aan het backpacken is door Australie en op dat moment in Perth zat. Was erg gezellig in de pub en zeker om elkaar daar te ontmoeten. Daarna hebben we een mooie cruise gemaakt met diner op de Swanriver om vervolgens weer naar huis te gaan.

De 3e dag hadden we afgesproken met Piet en Ria van Zelst, FYI dat zijn mijn oom en tante voor degenen die dat niet weten. FYI betekent, zoals iedereen ongetwijfeld weet, ‘ for your information’ , alhoewel anderen hier misschien een andere betekenis aan toekennen. Ook hier was de ontvangst fantastisch. Ook van onze kant was het erg leuk om hen weer eens te zien want dat is in 35 jaar tijd misschien 2 of 3x gebeurd. Het leuke was dat mijn neef en nichtjes Dennes, Odette (en vriend James) en Ilona ook langskwamen om gezellig bij te praten. Uiteraard hadden we veel te bespreken met elkaar want in zo’n periode gebeurt er veel, dat is wel duidelijk. Ome Piet heeft trouwens verdacht veel dezelfde trekjes als mijn vader, dezelfde humor en ook de gebaren die hij er dan bij doet. Tegen de avond zijn we met Piet, Ria, Dennes en Ilona naar bar Orient gereden in Freemantle waar we lekker gegeten hebben en de avond met Karaoke hebben doorgebracht. Nu wist ik wel dat deze kant van de familie muzikaal was, maar dat zowel Dennes als Ilona zo goed konden zingen had ik niet verwacht. Fenomenaal! Na deze heerlijke dag zijn we naar huis gegaan, hebben we daar de nach doorgebracht en werden we naar een hartelijk afscheid de volgende dag weer opgehaald door Roland.

De 4e dag zijn we met Roland en Marianne naar de ‘farm’ gereden. Ruim een uurtje rijden en je zit in een erg dunbevolkt gebied waar zij nog een immens landgoed hebben met een huis erop. Leuk om te zien hoe dt dat er nu uitziet en ook erg leuk dat we zijn gaan schieten. Kleiduiven schieten, daarna met sniper geweren, althans zo zagen ze er voor mij uit. Jammer was alleen dat ik, uiteraard dor een onhandige actie, mezelf verwondde doordat het vizier door de terugslag in mijn oog kwam. Het bloed spoot eruit, maar aangezien ik een bikkel ben en wel wat gewend was in mijn tijd in Vietnam, heb ik mezelf er doorheen gesleept. Ik heb er een mooie snee boven/naast mijn oog aan overgehouden. We stopten maar direct maar dat zware geschut en zijn nog even doorgegaan met wat lichtere geweren waarbij ook Heleen haar sniper-kwaliteiten toonde. Hierna zijn we terug gereden en hebben we tijdens het eten ook nog kennis gemaakt met de oudste dochter Irene en haar vriend Chris.

Op de 5e en laatste dag zijn we wat dingen gaan bezoeken in Perth (Kings Park, een prachtig park op een heuvel met een prachtig uitzicht over Perth) en daarna naar Freemantle, waar we een maritiem museum, een oude gevangenis (erg leuke tour) en het stadje zelf hebben bezocht. Een leuke, oude stad met New Orleans-achtige balkonnetjes in de straten. Als afsluiter daar nog wat gegeten en naar huis.

Vanmorgen zijn we naar het vliegveld gebracht door Roland en Marianne waar we ook van hen afscheid hebben genomen. Bij deze willen wij Roland, Marianne, Ome Piet, Tante Ria, Dennes, Odette, Ilona en alle kinderen en vrienden onwijs bedanken wat jullie allemaal voor ons gedaan hebben. Jullie waren stuk voor stuk echt fantastisch om ons op deze manier met open armen te ontvangen en jullie tijd met ons te delen tijdens onze vakantie.

Inmiddels tik ik dit verslag vanuit ons hotel/appartement uit Melbourne. Een veel drukkere stad dan Perth waar we midden in het centrum in Chinatown zitten. De 1e indruk is ook hier erg goed. Het is hier 8 uur later dan in Nederland en toen we arriveerden was het ongeveer 11 graden. Winterjas aan dus in de avond!

We zullen vanaf nu weer met regelmaat van ons laten horen.

No worries!

Heleen en Carlo