Dag 10 Isle of Skye

Na gisteren de hele dag regen op ons dak te hebben gehad, werden we vanmorgen wakker met prachtig weer. Helder weer (goed voor het uitzicht) en met regelmaat een lekker zonnetje. Het plan was om vandaag een rondje in het noordelijke deel van het eiland te maken en af en toe bij wat bezienswaardigheden een stop te maken, dus zo gezegd zo gedaan, we reden om ongeveer 09.00 uur weg hier bij ons Bed & Breakfast adres. We waren nog maar een minuut of 10 onderweg en je zit midden in de natuur en wat een ongelofelijk mooie natuur was het hier. Werkelijk onbeschrijfelijke rotspartijen, watervallen, bergkammen, kliffen, etc. Ik hoop dat de foto’s goed zijn gelukt en dat jullie dat daar ook op kunnen zien.

Na een paar fotostops kwamen we de 1e echte stop. Dat was bij een berg, de Quirang genaamd. We zouden daar eigenlijk niet heen gaan, maar het kwam op ons pad en het zag er mooi uit, dus wij erheen. Er bleek ook een wandelpad te zijn van 2.8 mijl (ongeveer 4,5 km), en wij hadden zoiets van, we beginnen wel en lopen dan een stukje en gaan dan weer terug. Maar wat blijkt, die wandeling gaat zo ongelofelijk mooi langs een bergkam waarbij het uitzicht fenomenaal is, dat we al snel besloten om die 2.8 mijl maar helemaal te lopen. Terwijl we aan het genieten waren, kwamen we toevallig ook een hele groep Nederlanders tegen met een gids en die vertelde ons dat de route naar een dorpje verder op 2.8 mijl was, maar dat als we naar de top wilden en daarna door naar het beginpunt het ongeveer 4 a 4.5 mijl was. Hmmmm….dat werd al iets langer, maar wij lieten ons niet kennen en liepen vrolijk door om inderdaad naar die top te gaan.

We waren zo enthousiast dat we op een gegeven moment helemaal alleen op die bergkam liepen, ver voor vele anderen , en we op een gegeven moment een besluit moesten maken hoe we verder moesten lopen. Er was namelijk totaal geen wegbewijzering. We zagen een route naar boven toe gaan, maar die zag er wel lastig uit, maar afijn, die gingen we nemen met de gedachte dat dat de juiste route was. Dat was niet zo….., we klommen op een verschrikkelijke manier naar boven toe, en toen we daar dachten te zijn, bleek dat we er helemaal niet waren en nog veel meer moesten klimmen en dalen en weer klimmen. Maar uiteindelijk liepen we bijna een punt waarbij we alles goed konden overzien…. en toen bleek pas echt dat we finaal verkeer zaten. We zaten ergens op die berg tussen allerlei rotsen, en ongeveer 100 meter boven ons was pas de top. Niet goed. Terug was echter geen optie, dus maar doorgaan. Gelukkig hadden we ons heel goed voorbereid op deze wandeling, want naast ons fototoestel en de verrekijker hadden we ook ons goede humeur bij ons, maar dat was het dan ook wel zo’n beetje. En 1 van die 3 raakten we ook nog kwijt kan ik jullie vertellen!

Uiteindelijk zagen we in de verte ergens mensen lopen en dat was de reden, samen met het feit dat mos altijd op het noorden groeit en het goed bestuderen van de stand van de zon, dat we de weg uiteindelijk terug konden vinden.

We waren wel ruim 2 uur weggeweest dus we lagen iets achter op schema wat ons programma betreft. Maakt niet allemaal niet uit natuurlijk, dus eerst lekker een soepje genomen met een sapje (ze hadden geen cola daar) en weer met frisse moed doorgereden naar het volgende punt. Een soort van openlucht museum van hoe de mensen op het eiland Skye altijd geleefd hebben. En ja hoor, die was dicht. Zondag gesloten. Niet getreurd en direct door naar het volgende hoogtepunt, het zogenaamde Neist Point, een mooi uitzichtpunt met een vuurtoren. Op zich zag het er allemaal leuk uit, en de wandeling om daar te komen was ook leuk, maar het viel een beetje tegen. Het was ook bijna windstil en dat is jammer want het is ook een punt waar de golven geweldig tekeer kunnen gaan, en daar ook breken op dat punt. Jammer maar helaas. Inmiddels was het al weer een uur of 4 in de middag en waren we ook klaar met het ‘rondje’ zodat we maar terug zijn gereden en onderweg op de radio (en het laatste stukje op tv) de tennisfinale van Wimbledon hebben gevolgd. Al met al, een heerlijk dag!

Nu gaan we weer lekker met een borrel in de patio zitten met de tablet en een boek, en morgen rijden we richting Fort William, onze laatste stop in Schotland waar we 2 dagen zullen blijven.

I’ll be back!