Orlando

Even een korte samenvatting van de belevenissen van afgelopen dagen. Het laatste bericht was uit St. Augustine. Cobie vroeg waarom er niet meer foto’s waren. Dat heeft 2 redenen. Ten eerste was het al snel donker en ten tweede zijn we het gewoon vergeten.
Vrijdagochtend vertrokken we dus uit St. Augustine. Het ritje naar de villa zou maar zo’n 2,5 uur zijn en aangezien we er pas om 16.00 uur in mochten, moesten we nog wat tijd overbruggen. Wat bleek nou: ons spiksplinternieuwe hotel lag vlakbij een outlet, dus daar hebben we wat dollartjes besteed en kwamen met tassen vol terug.

Daarna hebben we de snelste route gepakt naar de villa, want we waren toch allebei wel benieuwd! Het is in één woord weer een prachtige villa, alleen de binnenkomst zouden we niet graag overdoen! We hadden een uitgebreide instructie toegestuurd gekregen waar we de sleutel konden vinden en hoe we het alarm van het huis moesten halen. In principe ging dat vrij vlotjes, dus wij lopen door het huis en maken de deur van het zwembad open en daar gaat me toch een alarm af!! We schrokken ons allebei de tandjes! Daarna volgen de gebeurtenissen elkaar zo snel achter elkaar op, dat we het niet precies meer kunnen terughalen. We hebben in ieder geval een kwartier met een mevrouw van de alarmcentrale aan de telefoon gehangen en achteraf bleek dat er een alarm op de deuren naar het zwembad zit, zodat kinderen niet zonder toezicht naar het zwembad kunnen gaan. Dit alarm kan simpel worden uitgezet door een knopje bij elke deur in te drukken. Wij dachten echter dat het het “grote” alarm was. Die ging later wel ook af, omdat we van de mevrouw van de alarmcentrale de code weer in moesten tikken, waardoor we hem dus weer aan zette, terwijl we nog door het huis liepen. Je zou denken dat de hele buurt wel uit zou komen rukken met die pokken-herrie, maar nee hoor… Alleen wij stonden er te proberen een gesprek te voeren met de dame van de alarmcentrale boven de herrie uit.
Uiteindelijk is alles wel goed gekomen, maar bij elk piepje dat ik nu hoor, spring ik op. Bang dat het weer dat alarm is.
Daarna zijn we direct zo goed als alle boodschappen gaan inslaan bij weer een mega grote supermarkt. Alleen af en toe even vers brood halen en eventueel fruit en groente.

Op de 2e dag hebben we niets gedaan, behalve lekker rondhangen bij het zwembad. Het is een heerlijk zwembad met ligstoelen en daarnaast ook nog een overkapt gedeelte voor de schaduw. Werkelijk ideaal en al je drinken lekker koud bij de hand.

Zondag zijn we ’s middags een tour gaan doen met een airboat, nou ja een tour….., het was een kwartier plankgas door de “swamps”, even stilliggen bij een krokodil en een verhaal erbij, en weer een kwartier plankgas terug naar het startpunt. Maar al met al wel even een leuke ervaring.
’s Avonds zijn we gaan eten bij een soort van brouwhuis/restaurant en daar hadden ze werkelijk waar, we hebben ze geteld, meer dan 50 tv’s hangen! Heerlijk gegeten met een lekker biertje en daarna in ons huis hebben we monopoly gespeeld. Monopoly gespeeld??? Ja, monopoly gespeeld. We hebben hier namelijk een monopoly spel gekocht met i.p.v. allemaal straten, staan hier alle nationale parken op. Het was voor de gezelligheid natuurlijk, maar Heleen heeft gewonnen !/;*#!? ….

De 4e dag zijn we richting SeaWorld vertrokken. Megagroot ook weer daar, maar goed geregeld en zeker omdat we er vroeg waren, konden we redelijk snel naar binnen. Parkeren 14 dollar, kaartje 86 dollar per stuk, dus het geld vloog er weer ouderwets heerlijk uit. Was het leuk? Ja het was leuk, maar op zich hadden we er beiden iets meer van verwacht. Dolfinarium is qua shows net zo leuk, behalve dat daar dan geen orka’s zijn. Hier zijn wel ook attracties erbij zoals een paar achtbanen (waar we allebei niet van houden) en nog wat andere leuke dingen, die we dan wel hebben gedaan. Daarna nog ff een duik genomen in het zwembad. ’s Avonds bij een ander brouwhuis een hapje gegeten en een pet van de Oakland A’s gescoord voor broer Kees. Prima dagvulling weer zo!